จากที่ดินแปลงใหญ่ขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้าประมาณ 1 ไร่ หน้าแคบติดถนนซอย ปี 2508 บิดาและเพื่อนอีก 2 คนได้ร่วมกันซื้อไว้โดยแบ่งเป็น 4 แปลงเล็ก และบิดาเลือก 2 แปลงด้านในจึงเป็นที่ตาบอด เพื่อนอีก 2 คนที่เลือกแปลงด้านหน้าจึงได้แบ่งที่ดินส่วนของตนคนละประมาณ 10 ตรว. ให้เพื่อเป็นทางเข้าออกไปยังที่ดิน2แปลงด้านใน จึงมีโฉนดที่ดินทั้งสิ้น 5 แปลง (100, 100, 90, 90, 20 ตรว.) ของบิดาจำนวน 3 แปลง รวม 220 ตรว. ต่อมาบิดาได้ปลูกบ้านตึกบนที่ดิน 2 แปลงด้านใน และถมลูกรังโรยกรวดละเอียดเพื่อเป็นทางรถเข้าออกที่ดินในแปลง 20 ตรว.และได้เข้าอยู่อาศัยตั้งแต่นั้น โดยเพื่อนทั้ง 2 ยังไม่ได้ทำอะไรกับที่ดินด้านหน้าทั้ง 2 แปลงคงทิ้งไว้เป็นที่รกร้าง ต่อมาเพื่อนด้านหน้า 1 รายได้ขายต่อที่ดินของตนให้บุคคลอื่น  ส่วนที่ดินที่เป็นทางเข้านั้น บิดาได้เดินท่อประปาชิดแนวถนนด้านซ้าย ส่วนด้านขวาได้ปักเสาไฟฟ้าเป็นแนวเพื่อเดินสายไฟเข้าไปยังบ้านที่ตั้งอยู่ด้านใน และได้มีการถมลูกรังเพิ่มอีกหลายครั้งเมื่อเห็นว่าถนนทรุดและเป็นหลุมบ่อ ต่อมาเพื่อนอีกรายได้มาทำการปักเสาล้อมรั้วลวดหนามโดยได้มาชี้จุดปักเสาเข็มด้วยตัวเอง แต่ด้วยเห็นว่าถนนเข้าบ้านของบิดาค่อนข้างแคบ (ประมาณ 3 ม.) เมื่อตั้งเสาไฟฟ้าแล้วเหลือไม่ถึง 2.5 ม. รถยนต์เข้าออกไม่สะดวก ประกอบกับถนนลูกรังทำมานานและทรุดลงไปตามกาลเวลาอีกทั้งที่ดินแปลงของเพื่อนไม่ได้ถมดิน คงเป็นทุ่งหญ้าต่ำจากถนนมาก ทำให้แนวท่อประปาไหลเลื่อนตามลูกรังลงไปในแนวเขตที่ดินของเพื่อนคนดังกล่าว เพื่อนของบิดาจึงได้ชี้ให้ช่างทำการปักเสาเข็มเพื่อล้อมรั้วร่นเข้าไปในที่ดินของตนเองประมาณ 1.5 ม. (นอกแนวท่อประปาของบิดา) และยังได้ปาดมุมด้านนอกที่ติดกับถนนซอยเพื่อให้บิดาได้เลี้ยวรถเข้าออกได้สะดวกอีกด้วย ต่อมา ปี 2540 บิดาได้ทำหนังสือสัญญายกให้ที่ดินแก่ดิฉันผู้เป็นบุตร (ซึ่งมีชื่อเป็นเจ้าบ้านและเข้าอยู่เมื่อปี 2523) ต่อมาเมื่อเกิดเศรษฐกิจล่ม เพื่อนของบิดาได้ไปจำนองที่ดินไว้กับธนาคารและถูกธนาคารยึดไปขายทอดตลาด ผู้ที่ประมูลได้ มาดูที่ดินดังกล่าวและได้ใช้เป็นที่ตั้งแคมป์พักคนงานก่อสร้างช่วงหนึ่ง โดยได้ให้คนงานทำการซ่อมแซมรั้วใหม่เนื่องจากรั้วลวดหนามผูขาด แต่ใช้เสาเข็มรั้วเดิมทำคานตีสังกะสีปิดแทน และเจ้าของใหม่ได้ให้เจ้าหน้าที่ที่ดินมาทำการรังวัดที่ดิน โดยจนท.ที่ทำการรังวัดจะกำหนดแนวที่ดินให้เหลือทางเข้าที่ดินของดิฉันเพียงแค่ 2.5 เมตร ซึ่งเลี้ยวยากมากและเมื่อนำรถเข้ามาด้วยความยากลำบากเนื่องจากติดแนวเสาไฟฟ้าแล้วยังเปิดประตูรถไม่ได้อีกด้วย ดิฉันได้พยายามติดต่อขอซื้อที่ส่วนดังกล่าวแต่เขาก็ไม่ยอมขายเพราะหน้ากว้างติดถนนซอยของเขามีประมาณ 13 เมตรถ้าตัดขายจะทำให้หน้าที่ดินแคบลงไปทำให้ยากต่อการปลูกสร้าง เช่นนี้ดิฉันมีโอกาสที่จะฟ้องร้องขอครอบครองปรปักษ์หรือขออำนาจศาลบังคับให้เขาขายที่ดินส่วนดังกล่าวให้ได้หรือไม่ มีขั้นตอนอย่างไรบ้าง ใช้เวลาดำเนินการนานแค่ไหน และมีค่าใช้จ่ายด้านคดีความประมาณเท่าไหร่ รบกวนตอบด่วนด้วยค่ะ เพราะเจ้าของที่มีหนังสือแจ้งให้มาระวังชี้แนวเขตวันที่ 18 กย. นี้แล้ว ไม่ทราบว่าต้องทำอย่างไร ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ